نظرگاه

دشت هویج شهر من سبز ترین ترانه است

نظرگاه

دشت هویج شهر من سبز ترین ترانه است

بهار

خاطره ها جوانه زد ، تا که بهار گُل کند


 

بهار
خاطره ها جوانه زد تاکه بهار گل کُند
یاد ِ بنفشه بشکفد شور ِ هَزار گل کُند

کوچ ِ عظیم ِ سار ها می بردم به کودکی
پنجره های بسته ام رو به بهار گل کُند

پیر ترین بلوط ِ این مزرعه باجوانه اش
پس زده خاک تیره را تا به قرار گل کُند

دامن ِ سرد جامگی ، چله به چله ، چاک تر
کوچه به کوچه شعله ور ، شهر و دیار گل کُند

فال ِ مرا رقم بزن مُهرهً ناسروده ام
قسمت ِ سال ِ پیش ِ رو بر این مِدار گل کُند

چشم ِ امیدوار ها ، منظرشان بهاری است
سبزه پیاده می رسد سرو سوار گل کُند

ای دل اگر که عاشقی شور و شری ترانه کُن
خاطره ها چو بشکُفد ، سیم ِ ستار گل کُند

اسفند هشتاد و پنج
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد