سد.

.

ورجین .

.  

در من طنینی دوباره 

دل ای سپیدارِ ایام ، آزاد وخاکستری باش 

از بد نشانی گریزان ، از بد گمانی بری باش  

بر رغم ِ  دوران  نِکو شو شهدی بر این گفتگو  شو 

در این گرانجانی ِ تلخ ،  ارزان و پُر مشتر ی باش  

در  من  نشسته  به زاری همزاد ِ  من    ،   بیقراری 

آنک فرو پاشی ِ ، آری ، احساس  ِ شوق آوری باش  

لبخنده ام رفته از یاد ،   ویرانه شد یاد ِ آباد  

آهم رسیده به فریاد ،  انگیزهً   دیگری باش  

دی رفت و سرما فسرده ، ورجین  دی  از  یاد  برده  

بر دوش ِ بید ی بهاران   گیسوی ِ افسونگری باش  

گر با  جوانه  بجوشی ، جام ِ جوانی       بنوشی  

ُبستان ِ نو گشته دامن  دَستان ِ نیلوفری باش  

شور ِ دلم  پا گرفته ، جامی  ز ِ صهبا گرفته  

آرایهً   شاعری   شو ،  آواز ِ  خنیاگری باش  

با کُرد وزند و ستاره، در من طنینی دوباره  

من دفتر ِ  شعر ِ نابم ،تو لفظ ِ ناب ِ دری باش  

فروردین   88 -  لواسان   _    ورجین