نظرگاه

دشت هویج شهر من سبز ترین ترانه است

نظرگاه

دشت هویج شهر من سبز ترین ترانه است

مانا.

.مرا بازیچه ای در آستین بود. 

 

هوا دلچسب و گلها دلنشین بود

لواسان با تو فردوس ِ برین بود  

 

کنار ِ برکه وقتی می نشستی

مرا بازیچه ای در آستین بود  

 

صدای ِ تو طنین ِ دیگری داشت  

نگاه ی تو ظریف و تیز بین بود  

 

سلام ِ ساده و.... کوبیدن ِ در

هماره با نشاط ی ما قرین بود   

  

بهر چیزی که می بردی بهانه

به پاس ِ ناز ِ تو روی ِ زمین بود  

 

مرا بازیچه های ِ َمفرَغ و مِس

تو را بازیچه ها از جنس ِ چین بود

 

به یاد آری شبان ِ پِر ستاره ؟

   افق تا بیکران زیر ِ نگین بود   

  

شب ِچهار شنبه سوری نیّت و فال

کنار ِ   آش ِ رشته   دست چین بود  

 

در ایامی که ما همسایه بودیم

بسی ذوق و هنر در هفت سین بود  

 

سپهر و سُست عهدی های ِ  ایام

چه گویم سرنوشت ِ ما همین بود  

 

شنیدم سالروزِ زادن ِ تو است

خبر هائی که سُرخ و آتشین بود  

 

امید   و   آرزوی ِ کامیابی

پیام ِ  من به خوب ِ نازنین بود

 

  مانای نازنین تولدت مبارک 

۸۹/۱۲/۵

اسمان ِ   آبی ِ   شعر

    

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد