.
نه تو مانی ونه اندوه و نه من ،
نه کس از مردم این آبادی .
به حباب لب یک رود قسم
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت.
غصه هم خواهد رفت
آنچنانی که فقط خاطره ها خواهد ماند .
لحظه ها عریانند
به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز .
*
.
