« گل ِ سُرخ »
صبحی تو شنیده ای سلام ِ گُل ِ سُرخ ؟
یک جرعه چشیده ای ز ِ جام ِ گُل ِ سُرخ ؟
هنگام ِ سپیده از لواسان بگذر
بشنو ز ِ لب ِ غنچه پیام ِ گُل ِ سُرخ
توصیف و ستایش ِ جمال ِ که کند ؟
تَرتیل و تلاوتت ِ کلام ِ گُل ِ سُرخ
اعجاز ِ طبیعت است در وقت ِ طلوع
زیبائی ِ سجده و قیام ِ گُل ِ سُرخ
هر خار که در کنار ِ گُل می روید
تیغی است کشیده از نیام ِ گُل ِ سُرخ
بشتاب که شادابی ِ گُل کوتاه است
افسوس به عمر ِ بی دوام ِ گُل ِ سُرخ
ای بلبل ِ عاشق تو سحر خیز نیی
زین رو نرِ سیده ای به کام ِ گُل ِ سُرخ
همراه نسیم ِ صُبحدم « سنجابی »
از باد بگیر انتقام ِ گُل ِ سُرخ ؟!
اردیبهشت ِ 86
Labels: صبحی توشنیده ای سلام ِ گُل ِ سُرخ ؟